Με λένε Πόπη... πώς με λένε;

   Με λένε Πόπη, σαν τη γιαγιά μου την Καλλιόπη... αλλά καμία σχέση, μη μασάς! Είμαι παιδί διαχωρισμένων γονεών (όχι χωρισμένων). Τι εννοείς...

Φακίρης των παραισθήσεων

Τρεις φορές χαμένοι στο χάραμα πριν να λαλήσει ο πετεινός. Δυο αχτίδες φωτός πιασμένες στο ξώβεργο παλεύουν ν' αγγίξουν την απογύμνωση. ...

Στον καιρό της Αναγέννησης

Μες το δωμάτιο κοιτάζαμε τ' απομεινάρια μιας χέρσας γης που αργοστρεφόταν γύρω απ' τον άξονα των χαμένων καιρών. Ψάχναμε ύστερα βουλ...

Ημέρα φωτογραφίας

     Σωτήριον έτος 1978, φθινόπωρο. Ο παππούς όρθιος να κοιτάει καμαρωτός το φακό κι η εγγονή, όλο χαρά πάνω στο γάιδαρο, άντε, πότε να τελε...

Μια ιστορία για τα ξένα παιδιά

   Σήμερα το πρωί ξεκίνησα χαρούμενη για το σχολείο. Φόρεσα ένα μακρύ, λουλουδάτο φόρεμα κρέμασα κι ένα χαμόγελο στα χείλη -στο σχολείο πας,...

Παλαιστινιακό ζήτημα: Λίγο παραπέρα απ' το Ισραήλ

Είναι ταπεινή μου γνώμη ότι οι αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής ουδέποτε συνέδραμαν τον αγώνα των Παλαιστινίων. Εκείνο που τους έκανε να εν...

Ισραήλ-Παλαιστίνη... μια παλιά, μεγάλη ιστορία

Ανακατος ειναι ο κόσμος. Κουβαρι σα να λέμε. Kι όταν ανακατεύεται σε μέρη όπως η Μέση Ανατολή, τα πράγματα κουβαριάζονται χειρότερα. Κι έρχε...

ένα απόγευμα γεμάτο βροχή

     Μ' αρέσει η βροχή. Εκείνη που πέφτει μανιασμένα πάνω στις στέγες των σπιτιών και πλαταγίζει στις πλάκες των πεζοδρομίων. Εκείνη...

פרח = زهرة = λουλούδι

     פרח (πέραχ, διαβάζεται απ' τα δεξιά προς τα αριστερά) στα εβραϊκά σημαίνει λουλούδι. Η λέξη  פר"ח , είναι ένα αρκτικόλεξο γ...