Χτες.. ήταν μόλις χτες.. περίμενα να δω ένα χαμόγελο να ξεγλιστράει απ' την οθόνη και να απλώνεται στον αέρα του δωματίου...
ήταν μόλις χτες... και η εικόνα απ' το λόφο του Φιλοπάππου κάθισε πεισμωμένη -αντί για το χαμόγελο- στο γυαλί... αρπάζοντας το βλέμμα. Με ξεγέλασε...
Περίμενα μια ζεστασιά, ένα νεύμα, μια επιβεβαίωση ότι αξίζουμε μια δεκάρα.. ένα μικρό δεκαράκι μόνο.
Κι ύστερα, ακούστηκαν οι φωνές των ανθρώπων...
Οι άστεγοι λερώνουν τον λόφο...
Οι άστεγοι υποβαθμίζουν το περιβάλλον...
Οι άστεγοι διώχνουν τους τουρίστες...
Οι άστεγοι καταπατούν τη δημόσια περιουσία...
Οι άστεγοι απειλούν την ασφάλεια των νοικοκύρηδων....
Έμεινα θυμωμένη, παγωμένη να κοιτάζω το γυαλί. Αυτό το γυαλί που τα διαστρέφει όλα. Σάμπως σαν να ήταν αυτό που εκμαύλισε τις συνειδήσεις μας...
Θαρρώ πως και οι άστεγοι ήταν κάποτε νοικοκύρηδες...
Θαρρώ πως και οι άστεγοι ήταν κάποτε άνθρωποι...
Θαρρώ πως περισσότερο θα έπρεπε να μας νοιάζει που υπάρχουν άνθρωποι άστεγοι, που τρέμουν στην παγωνιά τις νύχτες του χειμώνα, που 'χουν για στέγη τους τον ουρανό, που βρίσκουν στα σκουπίδια το λιγοστό φαγητό τους...
Θαρρώ πως η ανθρώπινη ελπίδα που χάνεται θα έπρεπε περισσότερο να μας ενοχλεί απ' την όποια υποβάθμιση του όποιου χώρου...
Θαρρώ πως τις αιτίες και τις πληγές να καταπολεμάμε πρέπει για να εξαλείψουμε τα συμπτώματα...
Γιατί είναι και οι άστεγοι ένα σύμπτωμα...
Γιατί ακόμη και τα σκυλιά αξίζουν καλύτερη συμπεριφορά...
Πώς φτάσαμε να γίνουμε τόσο σκληροί...???
Μα τι πλάσματα είμαστε γαμώτο...???
ήταν μόλις χτες... και η εικόνα απ' το λόφο του Φιλοπάππου κάθισε πεισμωμένη -αντί για το χαμόγελο- στο γυαλί... αρπάζοντας το βλέμμα. Με ξεγέλασε...
Περίμενα μια ζεστασιά, ένα νεύμα, μια επιβεβαίωση ότι αξίζουμε μια δεκάρα.. ένα μικρό δεκαράκι μόνο.
Κι ύστερα, ακούστηκαν οι φωνές των ανθρώπων...
Οι άστεγοι λερώνουν τον λόφο...
Οι άστεγοι υποβαθμίζουν το περιβάλλον...
Οι άστεγοι διώχνουν τους τουρίστες...
Οι άστεγοι καταπατούν τη δημόσια περιουσία...
Οι άστεγοι απειλούν την ασφάλεια των νοικοκύρηδων....
Έμεινα θυμωμένη, παγωμένη να κοιτάζω το γυαλί. Αυτό το γυαλί που τα διαστρέφει όλα. Σάμπως σαν να ήταν αυτό που εκμαύλισε τις συνειδήσεις μας...
Θαρρώ πως και οι άστεγοι ήταν κάποτε νοικοκύρηδες...
Θαρρώ πως και οι άστεγοι ήταν κάποτε άνθρωποι...
Θαρρώ πως περισσότερο θα έπρεπε να μας νοιάζει που υπάρχουν άνθρωποι άστεγοι, που τρέμουν στην παγωνιά τις νύχτες του χειμώνα, που 'χουν για στέγη τους τον ουρανό, που βρίσκουν στα σκουπίδια το λιγοστό φαγητό τους...
Θαρρώ πως η ανθρώπινη ελπίδα που χάνεται θα έπρεπε περισσότερο να μας ενοχλεί απ' την όποια υποβάθμιση του όποιου χώρου...
Θαρρώ πως τις αιτίες και τις πληγές να καταπολεμάμε πρέπει για να εξαλείψουμε τα συμπτώματα...
Γιατί είναι και οι άστεγοι ένα σύμπτωμα...
Γιατί ακόμη και τα σκυλιά αξίζουν καλύτερη συμπεριφορά...
Πώς φτάσαμε να γίνουμε τόσο σκληροί...???
Μα τι πλάσματα είμαστε γαμώτο...???
Καλησπέρα σου.
ReplyDeleteΕίμαι σίγουρη ότι σε "ξέρω".
Μου μυρίζεις θαλασσινή αρμύρα, και αναπνεω την αύρα που αιωρείται τριγύρω από τις θαλασσινές σπηλιές.
Αν δεν κάνω λάθος, καλώς όρισες και πάλι δελφινοκόριτσο.
Kαλημέρα.... δεν κάνεις λάθος. Καλώς σε βρήκα ξανά... :)))
ReplyDeleteΑνοίγω μπλογκ και αφήνω ελεύθερα τα σχόλια σημαίνει αποδοχή επικοινωνίας με κάθε επισκέπτη του, σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον.
ReplyDeleteΑν πέφτω έξω, την έκανα με ελαφρά...
Ανοίγω blog και αφήνω ελεύθερα τα σχόλια σημαίνει ότι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, και κόντρα στην φασίζουσα νοοτροπία που κυριαρχεί, αφήνω ένα δημοκρατικό βήμα σε οποιονδήποτε έχει κάτι να πει επί του θέματος...
ReplyDeleteΥ.Γ. Το blog είναι ανοιχτό εδώ και καιρό...
Δεν το ήξερα, και αυτό υποθέτω πως το καταλαβαίνεις και το πιστεύεις. Μόλις σε e-βρήκα e-επικοινώνησα, με μεγάλη μου χαρά (χωρίς "e" αυτή...)
ReplyDeleteΚαι αν σου πω πόσο μου άρεσε και το μπλογκ της Φυσικής θα το πιστέψεις ; Πέρα από τα άλλα δύο.
Είναι μεγάλο βοήθημα για τα παιδιά.
Με χαρά θα σχολιάζω κάτι που θα γράφεις όταν και εφ όσον έχω κάτι να πω. Χαίρομαι που σε ξαναβάζω στο μπλογκ-ρολ μου (το "ωχ !" το άκουσα ! :))
Για το σχολείο έχω πάρα πολύ υλικό.. θα το ανεβάσω σιγά σιγά. Έχω πολύ λίγο χρόνο και ασχολούμαι ελάχιστα με το σπορ...
ReplyDeleteΧα,χα,χα!!!!! Πόσο χαίρομαι!!!!!!!!!!!
ReplyDelete(όχι για τους άστεγους)
Ω... Ιωνάννα κι εγώ χαίρομαι!!! (και βέβαια όχι για τους άστεγους!!!)
ReplyDelete