Προς Άγιο Βασίλη Οδός Βορείου Σέλαος & Πολικού αστέρος γωνία Βόρειος Πόλος Αγαπημένε μας Άγιε Βασίλη...

...λογοπλασίες και φωτοαποτυπώματα με εφόδιο την φαντασία και την πραγματικότητα...
Προς Άγιο Βασίλη Οδός Βορείου Σέλαος & Πολικού αστέρος γωνία Βόρειος Πόλος Αγαπημένε μας Άγιε Βασίλη...
Πώς αντιμετωπίζει κανείς τη βρομιά όταν απλώνεται μπροστά του; Όταν κολλάει σαν γλίτσα στις μέρες των ανθρώπων και λερώνει τα όνειρα και ...
Ψάχνοντας χτες στα παλιά, κιτρινισμένα μου κιτάπια, βρήκα ένα κείμενο γραμμένο τα Χριστούγεννα του 1990. Είκοσι χρόνια πριν. Τότε ήμουν 18 χ...
Κι όταν ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει αέρας... Όταν απ' τη γρίλια τρυπώνει ο ήλιος κι απλώνει χρυσές λωρίδες που συγκλίνουν στο σώμα του...
Κάποτε γεννήθηκε σε ένα μικρό νησί ένα κορίτσι. Η τύχη το έφερε να είναι ο πατέρας της ναυτικός -καπετάνιος στα καράβια- κι έτσι ένιωσε...
Χωράω ίσως σε ένα απαλό σημείο καμπής εκεί στην βάση του λαιμού σου που παίζει το φιλί... Χωράω ίσως -κυρτώνοντας- μέσα στην κοίλη σου υπόστ...
Χτες το βραδάκι είχαμε διακοπή ρεύματος. Τα φώτα τρεμόπαιζαν ώρα ώσπου στο τέλος έσβησαν. -Διακοπή ρεύματος! Φώναξα χαρωπά... σαν παιδί κι ...
Γύρω απ΄ την ίδια φωτιά χρόνια έτη φωτός... Γύρω απ' την ίδια μυρουδιά του νοτισμένου χώματος φθινοπώρου που έγερνε γλυκά στην αγκαλιά τ...
Kι ύστερα... γύρισα και κοίταξα ξανά στο ξύλινο ρολόι του τοίχου τους δείκτες που αντάμωναν τις ώρες της σιωπής και χάθηκα στο αδρό περίγραμ...
Εκεί ακριβώς... στη σκοτεινή καμπύλη του λαιμού χόρεψε λικνιστά το χορό της φωτιάς... Μάγεψε τον ρυθμό που χτυπάει η καρδιά φώτισε τη σκοτει...
Από παιδί αγαπούσα τη θάλασσα. Ήταν το μυστήριό της χαραγμένο βαθιά μέσα μου... αποτυπωμένο στις υφές των αντικατοπτρισμών της... ...στο κύ...
Στις παρυφές του ηφαιστείου περπατάς -καθώς κυλάει η λάβα στις πλαγιές του- ανάμεσα στους χρονοπίδακες που αναβλύζουν το άλας των στιγμών α...
Ι . Των ποταμών η πληρωμή... Στις όχθες του Αμαζόνιου ένα Κυριακάτικο πρωί βγήκαν κουβάρια και συντρίμμια οι ψυχές των καταιγισμένων εραστώ...
Ι. Νοοαστρική Ακροβατούμε νυχοπατώντας ρυθμικά στης σιωπηλής μας νυχτωδίας τη συρμάτινη οδύνη. Στάζει το χάος του τ' απέραντο το σύμπαν ...
Αφού γιορτάζουν και τη Δημοκρατία στην Τουρκία... ησύχασα τώρα... Πλέω σε πελάγη ευτυχίας, μιλάμε... Δε θα την αντέξω τόση ευτυχία...!!! Ρε ...
Γνώρισα κάποτε τη Σεχραζάντ. Ένα κορίτσι με μακριά μαύρα μαλλιά και λαμπερά μαύρα μάτια. Που έκρυβαν στο βυθό τους κάτι που έμοιαζε απελπι...