Αλήθεια, πες μου, πόσο σου αρέσει να περπατάς ξιπόλητος στην ακροθαλασσιά; Εκεί που σκάει το κύμα, απαλά, σα να χαϊδεύει την άμμο... Εκεί ακριβώς που ακούγεται o νερένιος αχός, σαν μουρμουρητό ερωτεύσιμης σειρήνας ή σαν μεσοπέλαγη ανάγκη που ξώκειλε, ανήμπορη να πολεμήσει τον Νηρέα.
Σύνορο η άκρη της στεριάς που σμίγει με τη θάλασσα. Κι αν το μπορείς να περάσεις για λίγο το σύνορο, να βουλιάξεις σ' έναν υγρό αντικατοπτρισμό, να γευτείς μια αλμυρή στάλα δροσιάς... να αφουγκραστείς το φωτεινό μήνυμα που στέλνει ο κόσμος μ' ηλιαχτίδες... μπορεί να νιώσεις πως έγινες κομμάτι του κι εσύ...
Μπορεί...
Καλώς στην !!
ReplyDeleteΠου είσαι ρε hard to be seen person ?
Είσαι καλά ; Όλα καλά ;
Εδώ γινήκαν διάφορα...
Χαμπάρι δεν πήρες μου εμφαίνεται...
Ξεκινάω με τα γεννέθλια μου ! Χθές. Έκανα και σχετική ανάρτηση.
Τα άλλα θα τα μάθεις σγα σγά... :)
(καλά μη φαντάζεσαι και κάτι κορυφαίο ή τραγικό ή πολύ σημαντικό... συμβάντα...)
Μάκια είπα !!
Θα απαντήσω... περίμενε... προς ώρας, χρόνια πολλά και καλά. :-d
DeleteΣτημένος στου Σουνίου τους γκρεμούς
ReplyDeleteμε ονήσια patience
Μαύρη σημαία => δεν θα απαντήσει => Πέφτω...
Άσπρη σημαία => ουκ πίπτω ! (κι ας σκάσει ο Νεύτων !)
Μόνο μη δω να έρχεσαι με σημαία σε μία από τις "50 αποχρώσεις του γκρι"
Delete. Δε θα πάρω... Ρε τι έχετε πάθει εσείς αι γυναίκαι και το αναγορεύσατε (σε) παγκόσμιο best seller ?
Τες πα... Έφυγα από το θέμα... Εδώ ξεχνιέμαι (να ήταν μόνο εδώ... Άτιμη Αλτζχάϊμερ !! :) :)
[-(
Delete