Φοβᾶμαι...
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.
Μανώλης Αναγνωστάκης, Νοέμβρης 1983
Και όχι...
δε φοβάμαι όλους εκείνους που αγωνίστηκαν δίκαια όλα αυτά τα χρόνια και τώρα βλέπουν να χάνεται η ζωή τους.
Δε φοβάμαι τους συνταξιούχους που τους κόβεται ο αέρας.
Δε φοβάμαι τους νέους ανθρώπους που στους στερείται η ελπίδα.
Δεν φοβάμαι τους ανθρώπους του μόχθου.
Ούτε τους τίμιους.
Ούτε τους λογικούς.
Ούτε τους δίκαιους "πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην".
Φοβάμαι όμως τους υποκριτές.
Φοβάμαι όλους εκείνους, μεγάλους και μικρούς, που τόσα χρόνια έτρωγαν κι έπιναν στις κουζίνες και τα σαλόνια του καραβιού και τώρα, που το βλέπουν να βουλιάζει, ζητούν το χαμό του μια ώρα αρχύτερα.
Μα πάνω απ' όλα, φοβάμαι τους "πτωχούς τω πνεύματι" που το χέρι τους μπορεί να οπλιστεί εύκολα από αυτούς που κατέχουν τον τρόπο να οπλίζουν...
Σκέψου λίγο.
- Είμαστε η χώρα που φυλάκισε και λοιδώρησε τους αγωνιστές του '21.
- Είμαστε η χώρα που "δικοί" της άνθρωποι, για ίδιον όφελος, την έσυραν και την διαχώρισαν πίσω από συμμαχίες Άγγλων, Γάλλων, Ρώσων, Ιταλών.
- Είμαστε η χώρα που έστησε κρεμάλες στο "πεδίον Γουδή" για να ξεπλύνει και να κουκουλώσει τα τεράστια ιστορικά λάθη που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή και να κατευνάσει την οργή του λαού.
- Είμαστε η χώρα που έθρεψε στα σπλάχνα της τον εθνικό διχασμό.
- Είμαστε η χώρα της στυγνής δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά που αρνήθηκε να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της το 1936 και το πέτυχε, πληρώνοντας την "ευνοϊκή διευθέτηση" στους "συμμάχους" της, που τώρα αποστρέφεται, έναν τεράστιο φόρο αίματος, το 1940, στα βουνά της Αλβανίας.
- Είμαστε η χώρα που είχε στον εμφύλιο πόλεμο περισσότερα θύματα απ' ότι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Είμαστε η χώρα της επταετούς δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
- Είμαστε η χώρα της μεταπολιτευτικής κατηφόρας.
Γιατί εθελοτυφλείς?
Ακόμη κι αν γίνει αποδεκτό το σβήσιμο του χρέους, ακόμη κι αν δικαιωθεί η Ελλάδα, αυτό δεν πρόκειται να γίνει χωρίς ανταλλάγματα.
Ο διεθνής καπιταλισμός, δεν είναι φιλάνθρωπος. Ούτε έχει πατρίδα και θρησκεία. Ούτε προσδιορίζεται ιδεολογικά. Ο αυτοσκοπός του είναι η ισχύς.
Κατανοώ την απελπιστική κατάσταση των ανθρώπων που έχουν φτάσει στα όριά τους...
Ομως με αυτήν τη στάση που κρατάνε κάποιοι "πατριώτες", θα το βουλιάξουν το καράβι.
Και τότε θα βουλιάξουμε όλοι.
Κι εκείνοι που κραυγάζουν την αγάπη τους για την πατρίδα...
και κάποιοι άλλοι, που άδικα τώρα χρεώνονται ανθελληνισμό.
Και θα προσφέρουμε τότε ακόμη πιο εύκολα την Ελλάδα βορά σε κείνους που επενδύουν στην χρεοκοπία της.
Σκέψου λίγο.
Και δες -για παράδειγμα- για ποιον λόγο οι κληρικοί στηρίζουν την αγανάκτησή σου, για ποιο λόγο χτυπούν τις καμπάνες για να βγεις στο Σύνταγμα να διαδηλώσεις.
Δε σου ζητώ τίποτα παραπάνω, μόνο να σκεφτείς.
Και ξαναγράφω:
...γιατί όταν οι «ισχυροί» συνεπικουρούν τη «λαϊκή πάλη», οι «αριστερίζουσες» φωνές συναντάνε το κήρυγμα του Άνθιμου και του Αμβρόσιου και οι ιαχές ατόμων φερομένων ως αναρχικών ταυτίζονται με ακροδεξιές κραυγές, τότε το παιχνίδι φαίνεται να είναι πολύ «χοντρό» και εύκολο να ξεφύγει απ' τα μέτρα μας και καλό είναι να κοιτάμε τα πράγματα με σύνεση, λογική και ψυχραιμία.
Μη γίνεσαι υποχείριο όσων με πρόφαση την αγάπη για την πατρίδα και το λαό σε σέρνουν στο άρμα των δικών τους συμφερόντων, την ώρα που νομίζεις πως εξυπηρετούν τα δικά σου.
Σκέψου λίγο πριν κατηγορήσεις όσους δε σου χαϊδεύουν τα αυτιά, για "βόλεμα" ή/και "έσχατη προδοσία".
0 σχόλια:
Post a Comment