Εκεί ακριβώς...

Εκεί ακριβώς...

στη σκοτεινή καμπύλη του λαιμού

χόρεψε λικνιστά το χορό της φωτιάς...

Μάγεψε τον ρυθμό που χτυπάει η καρδιά

φώτισε τη σκοτεινή πλευρά της σελήνης...

Στο διάπυρο κέντρο του κόσμου

πεταλούδισε με τα στραφταλιστά φτερά σου...

Δώσε ψυχή, πάρε ζωή, μην τ' αρνηθείς

γίνε σιωπή που απλώνεται απ' ανάγκη...

Στο όριο του ονείρου και της αντοχής

σπείρε φωτιά, παρε φτερά, διώξε το φόβο...

Δώσε μου λίγο φως από τ' αστέρια ουρανέ

δώσε μια αχτίδα λάμψης απ' τον ήλιο...

Kι άσε με επιτέλους να χαθώ

στο απειρόβαθο το φρέαρ της ψυχής μου...