Searching...
06 July 2010

Κρυστάλλινο όραμα



Μια αναπνοή
πριν την αποδέσμευση της στιγμής
απ' τα δεσμά του παρόντος
που αποπνέει
λεύτερες
μεθυσμένες
μυρουδιές
γλιστράει ένα ρυάκι
αστραπής
στην καθαρότητα
του ουρανού
που διαχέεται εντός μου.

Και βλέπω
τ' όραμα κρυστάλλινο
και διαυγές
να ξεδιπλώνει την κρυμμένη του
εικόνα
-αγαπημένη και υπέροχη-
που φυλακίστηκε εντός μου.

Μία γουλιά ζωής
απ' το ολόγιομο ποτήρι
με τα καλοκαίρια
κι ήταν η χαμογελαστή σου
σιωπή
που μου 'μαθε
πως είναι ευτυχία
να μοιράζεσαι
δίχως να νοιάζεσαι
γι' ανταμοιβή.


Share This To :

0 σχόλια:

Post a Comment

 
Back to top!