Φακίρης των παραισθήσεων

Τρεις φορές χαμένοι στο χάραμα

πριν να λαλήσει ο πετεινός.

Δυο αχτίδες φωτός

πιασμένες στο ξώβεργο

παλεύουν ν' αγγίξουν την απογύμνωση.

Πέρασες ανυποψίαστα

τις επτά πύλες της χαμένης Ατλαντίδας

καθώς σε κυνηγούσε

μια ξεβαμμένη άνοιξη.

Τις νύχτες κρύβεσαι

στην αθέατη πλευρά της σελήνης

μυστικός φακίρης

των πέντε παραισθήσεων.

Χάνεσαι.

Χάθηκες στο γυάλινο κάστρο

της βασίλισσας του χιονιού.

Τούτη η στεριά δεν έχει ουρανό.

Μόνο ένα θολό, ξασπρισμένο πέπλο

που διαχέεται ακροβατώντας

στο σούρουπο.